هیچستان من جاییست پر از آدم .... پر از حیوان ......پر از اشیاء ....... و اما من ......آدم هایی که بارهادیده ام و هنوز به شحصیت آنها پی نبرده ام .... حیواناتی که برای آغوشی گرم به هر چه به آنها می گویم گوش فرا می دهند .... و اشیایی که اگر زبان بگشایند مرا همچون موری زیر پای فیلی له می کنند .....

گاهی اوقات در هیچستان هر کس نقش کسی دیگر را بازی می کند ......... آدم هایی که مثل حیوانها به حرفایت گوش فر امی دهند تا به نتیجه مطلوب خود برسند ..... حیواناتی که به شخصیتشان پی نبرده ای ..... و وای وای به حال من اگر روزی اشیاء نقش خود را عوض کنند ..... این گروه همیشه همه جا هستند هیچ جایی بدون آنها نیست ...... در هر زمان و مکان اشیاء هستند و می بینند و برای همین هست که آنها لال آفریده شده اند ......
آنها لال آفریده شده اند چون اگر زبان می گشودند هر روزمان آخرت بود .... هر روز بایدبه هزاران انسان ... حیوان ...... ملایکه ...... جواب گو می بودیم .......
این هیچستان من است ... اینها در هیچستان من هستند ......
نمیدانم شاید هر کس برای خود هیچستانی دارد ولی این هیچستان مال من است و نمی خواهم مال کسی دیگر باشد